Mahzuni Şerif halk ozanlığına Cemlerde ve muhabbet ortamlarında edindiği bilgi ve deneyimlerle adım atmıştır. Mahzuni kendisine "aşık" değil "ozan" denmesini istemektedir.
Biz, bize "aşık" denmesinden bıktık, usandık. Günümüzün ozanı toplumcu durumdadır. Aşık Edebiyatı ile aşık da silinip gitmiştir. Biz ozanız, aşık değil.
diyerek "aşık" sözcüğüne tepkisini ortaya koyan Mahzuni'ye göre ozan, bedel öder, suya-sabuna dokunur, toplumsal olaylara duyarlıdır. Ozanın muhalif bir duruşu olmalıdır ve halkının sorunlarına, çağdaş değerlere karşı duyarlılığı ön plana çıkmalıdır. Aşık Mahzuni Şerif kendisiyle yapılan bir mülakatta "halk ozanlığı geleneği bitti" iddiaları hakkında ise şu düşünceleri paylaşır:
Halk olduğu müddetçe halk aşığı da var demektir. Halk ölmedikçe, halk ozanı da ölmez. Halk ozanı ölmedikçe halk ozanlığı geleneği de ölmez. Yani ben buna inanmıyorum. Bazı meseleler daha var. İşte filan aşık -isim vermiyorum- gitti bu halkın en son aşığıydı. Yahut da 250 sene evvelki doğan daha başka bir aşık halkın ilk aşığı gibi laflar edilir. Ben ne onun ölümüne ne de doğumuna kati surette inanmıyorum. Çünkü halk şiiri bir adamla başlamadı ki bir adamla sona ersin.
Her türlü duygu ve düşünceleriniz için bize buradan ulaşabilirsiniz.