Aşık Mahzuni, Aşık Tarzı Şiir Geleneği'nin şekle ait unsurlarına büyük ölçüde bağlı kalmış bir ozandır. Ozan nazım biçimlerinden en çok koşma ve semai nazım biçimini; nazım türlerinden en çok dertlenme ve şikayetname türünü; kafiye bakımından en çok tam kafiyeyi; ayak çeşidi olarak da en çok döner ayak türünü kullanmıştır. Kendinden önceki Alevi ozanların gittiği yoldan giderek düvaz-ı imam ve nefes türünde eserler de vermiş olan Mahzuni Şerif'in sanatının arka planında dini inançlar, tasavvuf, Alevilik-Bektaşilik, halk kültürü ve toplumcu sanat anlayışı vardır. Ozan, sanatını ve şiirini oluştururken bu kaynaklardan beslenmiştir. Mahzuni'nin şiirlerinde Hz. Ali, Hz. Hasan, Hz. Hüseyin ve Oniki İmam vardır. Ancak bu isimler, onun şiirlerinde simgesel değerlerle işlenmiştir. Ali, Haydar, Hasan, Hüseyin ve Şah-ı Merdan; hep iyiliği, doğruluğu ve ezilmişliği simgelerken; Yezit, Mervan ve Şimir ise; kötülüğü simgelemektedir.