Halk müziği sanatçısı Arif Sağ, Mahzuni'nin sanatını iki dönemde değerlendirir:

Yani Mahzuni Şerif'i iki zamanlı görmek lazım: İlk zamanında o devrimci hüviyetini şiirlerinin içine koyuyor. İkinci döneminde, yarıdan sonraki döneminde olgunlaşma dönemi vardır. Yani felsefeyle edebiyatı iç içe gördüğü dönem. Mahzuni'yi değerlendirirken ikiye ayırmak lazım, öyle değerlendirmek lazım. Çünkü ikisi de önemli. Birincisinde Mahzuni'yi ülkedeki devrim hareketinin içinde görüyorsunuz. Sonra 80'den sonra Mahzuni'yi daha böyle bir felsefi yapının içerisinde görüyorsunuz. Daha olgunlaşmış, daha slogan dışı, daha böyle akıl verici şiirlerine rastlıyorsunuz. Tabi bu Mahzuni'nin yeteneğinden kaynaklanıyor.

Yoksa biz öyle ozanlar biliriz ki tek düze kalır ve tek düze biter. Yani o geçiş dönemini beceremezler. Türkiye'de birçok ozan var ki yok olup gitmiştir. Birinci dönemde kalmıştır, ikinci döneme geçememiştir.

İkinci dönem Mahzuni'nin daha olgunlaşmış, daha demleşmiş, daha kamilleşmiş olduğu dönemdir. Yani söylediği lafları mensubu bulunduğu topluma uygun söylemiştir.