Aşık ve saz şairi kelimelerinin aynı anlamı taşımalarına karşılık kalem şurasının (belli bir tahsil görmemiş olup hem hece, hem de aruzla şiir yazan, ancak saz çalmasını bilmeyen şairlerdir) sadece kalem şairi olduğu, halk şairi deyiminin ise daha geniş bir anlam taşıdığı bilinmektedir. Temelde, aşıkla, kalem şurasının birleştiği hususunda da görüşler ortaya atılmıştır. Aşık Edebiyatı, bir başka ifadeyle saz şiiri; divan şiiri ile anonim halk şiiri arasındaki bir yerdedir. Konu ayırımı daha çok araştırmaları kolaylaştırmak için yapılmıştır.

Aşıkların (saz şairlerinin) özelliklerini şöyle sıralayabiliriz:

a) Genellikle okuma yazmaları yoktur,
b) Şiirlerini saz eşliğinde terennüm ederler,
c) Şiirlerini irticalen (hazırlıksız olarak) söylerler,
d) Şiirlerini genellikle hece ölçüsüne bağlı kalarak söylerler,
e) Bir yandan anonim halk edebiyatına, bir yandan da divan edebiyatına açıktırlar.
f) Şairlerine, aşık, ozan vb. denilir.