Bu çalış tarzında yirmi - yirmi beş cm'lik bir çubuk, sol elde, darbukanın gövdesine beş - on derecelik bir açı ile tutulur. Sol elin baş ve işaret parmağı çubuğu tutarken, orta ve yüzük parmakları süratle çubuğu hareket ettirir. Sağ el ise bazen grup, bazen de tek tek parmakları çubuk üstüne vurarak ses çıkartır. Çubukla çalış sırasında sağ el, çubuk dışında darbukanın köşesine veya ortasına bağımsız vuruşlar yapmaz. Ancak bazı usta müzisyenler hem çubuk üzerine hem de kenarlara vurmak suretiyle özel sesler elde edebilirler. Sağ ve sol elin parmakları çubuk üzerine o denli seri vuruşlar yaparlar ki usülün ana vurguları böylesi çubuk titremeleri arasında kaybolur. Ve böylelikle bir tur ustalık gösterisi yapılmış olur. Çingene darbukacılar çubukla çalışı hem kişisel bir meziyet olarak görürler, hem de Çingene olmayanların (Barolar) bu çubuklu ritm icrasıyla oynayamadıklarını, dolayısıyla bunun yalnızca Çingenelere özgü bir özellik olduğunu vurgulayarak övünürler.

Çubukla yapılan icrada darbukadan öylesine yüksek ve güçlü ses çıkar ki, tek darbuka ile geniş bir meydanda yapılan eğlencenin vurmalı çalgı ihtiyacı karşılanabilir. Çubukla icra bu işlevi bakımından da son dönemlerde rağbet görmektedir. Büyük davulların "dinleme havaları" çalınırken yaptıkları müzik icrasında da çubukla çalındığı olursa da, bu çok fazla rağbet gören bir icra tekniği değildir.