Mahzuni hayatında ne çektiyse bunu şiirine yansıtmış, türkü yapmıştır. 1970'li yıllarda gençlik hareketlerinin en önemli çıkışı olan bağımsız, sömürüsüz Türkiye ve emperyalizm karşıtlığı onu çok etkilemiş, bundan dolayı "Amerika Katil" şiirini yazmıştır. Yine aynı yıllarda sömürüye, zulme, emperyalizme ve baskıya karşı başkaldıran 1968 kuşağı ve bu niteliği taşıyan tüm insanlar için "Bizim Yiğitler" şiirini yazmıştır. Aşık Mahzuni bu dönemde ürettiği türkülerinin biçim ve içeriği konusunda şu düşünceleri dile getirmiştir:

70'li yıllarda güncel konuları izleyen sosyal içerikli türküler yapıyordum. Yine öyledir ama biçim değişikliği yaptım. Eski çalışmalarıma tek sazlı dönem denebilir. Aşık Veysel türü dönem yani. Toplumun o günkü beklentileri de farklıydı. Bugün yeni kuşaklar farklı şekilde, bilinçli olarak yönlendiriliyor. Bir kısmı 'arabesk' denilen, bence eroinin müzikleştirilmiş şekliyle avutuldu. Kitleye arabesk enjekte edildi. Uyutuldu. Böyle bir kuşak savruldu gitti. Varsıl çevrelerin çevrelerin gençleri de diskolara yönlendirildi. Halk müziğinden ve halkın sorunlarından uzaklaştırıldılar. Üçüncüsü de, ikisi arasında kalan gösteriş düşkünü, edebi sükse yapmak isteyen yarı aydın çevreleri oluşturdu. Ben bu üç nesle birden hitabeden bir Mahzuni dönemi başlattım. Daha doğrusu ülkemin içinde bulunduğu siyasal toplumsal durum beni buna zorladı. Tek saz döneminde yüreklice okuduğum sözlerin çoğu denetimlere takıldı. Sansüre uğradı. Onun için de davullu zurnalı, hoppalı zuppalı, zikzaklı türkülerle düşüncelerimi aktarmaya çalışıyorum... Örneğin "Dom Dom Kurşunu"nda olduğu gibi vokaller, gruplar kullanıyorum. Ama türü, biçimi nasıl olursa olsun, Mahzuni yine Mahzuni'dir.