Tahminen 150 yıl önce olan bu olay, Kırşehir merkeze bağlı Güzler, Kocabey köylerinde geçmiştir. Bu köylerde oturan toprak sahibi ve varlıklı bir beyin oğlu olan Halil, cömert, mert, karayağız babayiğit bir delikanlı idi. Küheylan at besler, iyi ata binerdi. Av meraklısı olan Halil'den herkes korkar, bir o kadar da sevip sayardı.
Günlerden bir gün, kuyumcu olduğunu söyleyen bir çingene topluluğu ağadan izin alıp Kızılırmak'ın kenarına gelip çadırlarını kurup oturmuşlardır. Halil'in bindiği kır atı görüp göz koyan çingenelerin reisi, kısa zamanda Halil ile samimiyet kurmuş, bir tuzak hazırlayıp birlikte avlanmaya çıktıkları Halil'i akşam av dönüşü adamlarıyla birlikte bir derede öldürüp atını gasbettikten sonra o gece çadırları söküp bölgeden hızla uzaklaşmışlardır.
Halil'in öldüğünü sezinleyen atı, birden huysuzlaşmış, sağa sola savurduğu tekmeyle de kendisine sahip olmaya çalışan çingeni bir tekmeyle oracıkta öldürüp ağanın konağının önüne gelip acı acı kişnemeye başlamıştı. Halil'in atını görüp telaşlanan ailesi, çingenelerin oturduğu yere vardıklarında, çingenelerin kaçtığını anlayınca Halil'i aramaya koyulmuşlar, biraz ileride atın vurup öldürdüğü çingenin ölüsüyle karşılaşan ailesi, sabahleyin Halil'in ölüsünü bir derenin yamacında bulmuşlardır. Halil'in öldüğünü anlayıp gözlerinden yaş akıtan kır atı da, önüne dökülen yemi yemeyerek bir müddet sonra canına kıymıştır.
Yörede çok sevilen Halil'in, çingeneler tarafından kahpece öldürülmesi, halkta büyük üzüntüye neden olmuş, o günleri yaşayan Aşık Hüseyin bu acı olaya şu destanı söylemiştir:
Ah başım ağrıyor ille yüreğim
Yüreğimde kalkmaz oldu bileğim
Cingan tuzak kurmuş nerde bileyim
Kocabeyim mesken oldu ağlarım
Kör olası cingan nerede geldi
Kuyumcuyum diye hileler kurdu
Alnı top kekilli bir yiğit vurdu
(Alnı top kekilli Halil'i vurdu)
Kocabeyim mesken oldu ağlarım
Vurun eğerini çakın nalını
Göz koymuş kır ata alır canımı
Yarsiz koydun cingan allı gelini
Kocabeyim mesken oldu ağlarım
İndi geldi şu ırmağın kıyına
Pusu kurmuş geceleyin yoluma
Nasıl kıydın cingan ilin beyine
Kocabeyim mesken oldu ağlarım
Akşam oldu kırat yemez yemini
Bağladım hatıla gever gemini
Ben sürmedim eller sürsün demini
Kocabeyim mesken oldu ağlarım
Kırat imiş o cinganın muradı
Ateş atıp ciğerimi dağladı
Hüseyin duydu da destan eyledi
Kocabeyim mesken oldu ağlarım