Hacıbektaş'a bağlı Tatar Yeniyapan köyünden Yaşar Şahan, babası Ömer'in ölümüyle diğer kardeşleri gibi yetim kalmıştır. Erzurum'da asker iken menenjit (humma) hastalığına yakalanan Yaşar, Erzurum Mareşal Fevzi Çakmak Hastanesi'nde bir müddet hasta yattıktan sonra vefat etmiş, ve orada toprağa verilmiştir.
Geride genç dul hanımıyla Gülhanım adlı bir kızı kalan yetim Yaşar Şahan'ın ölümü büyük üzüntüye neden olmuş, halktan birisi anasının ağzından Yaşar'a aşağıdaki ağıdı yakmıştır. Kırşehir, Mucur, Karkın köyünden Celal Kaplan (Kör Celal), bu türküyü bölge düğünlerinde kemanıyla çalıp söylemiştir.
Maraşal hastanesi de yetimler yurdu
Beyin hummasıymış Yaşar'ın derdi
Yetirdim büyüttüm felek çok gördü
Gençliğine mahrum giden Yaşar'ım
Erzurum dağlarından kokusu gelir
Yetimin yavrusu yetim mi kalır
Yarın emsalların tezkere alır
Gençliğine hasret giden Yaşar'ım
Melhem işlemedi yarem sızlıyor
Dayıların mektubunu gözlüyor
Gülhanım kızın da seni özlüyor
Yavrusuna hasret ölen Yaşar'ım
Maraşal Hastanesi çok adam yedi
Ölürken Yaşar'ım anam mı dedi
Çocukları yetim kör kütüm kodu
Sılasına hasret giden Yaşar'ım
Kurbanlar vereyim yedi bacını
Ölseyidim görmeseydim acını
Felek Yaşar'ımdan aldı öcünü
Gençliğine doyamayan Yaşar'ım
Şaştım hey Allahım bu işe şaştım
Kader kapısını ölümle açtım
Gözyaşıyla Erzurum'u dolaştım
Anasına mahrum ölen Yaşar'ım