Ali İzzet, 1964 yılında Tülay German'ın evinde Kenan Ulu ile tanışır ve onun evinde üç ay konuk kalır. Ulu'nun yeğeni Barış Arhavi Ali İzzet'e toplumcu kitaplar ve herhalde bu arada Nazım Hikmet'in kitaplarını okur. O vakit orta okul öğrencisi olan Barış "Nazım'ın Kurtuluş Destanını okudu, ben ağladım" diyor Ali İzzet. "Sürmeli" diye giden bu şiiri Barış için yazmış Ali İzzet:
Gündüz güneş gibi gece ay gibi
Çıkar gelir bir gözleri sürmeli
Çiğdemli çiçekli bizim köy gibi
Kokar gelir bir gözleri sürmeli
Adı güzel Barış gonca gül gibi
Halkalanmış sırma saçı tel gibi
Bendinden boşanmış coşkun sel gibi
Akar gelir bir gözleri sürmeli
Her aşık çekemez sevdasın aşkın
Kızılırmak gibi bulanık coşkun
Gönlümün sarayın kalbimin köşkün
Yıkar gelir bir gözleri sürmeli
Al'İzzet aynası bu kız milletin
Yüzünden nur damlar gözler ne metin
Kurtuluş Destanın şair Hikmet'in
Okur gelir bir gözleri sürmeli