Frengi hastalığına yakalanan bir gelin, bir odaya hapsedilmiş. Kimse yanına girmemiş, konuşmamış. Yiyecek bile vermeye gelmemişler. Sadece halası uzun bir kürekle pencereden ekmek vererek gelinin karnının doymasını sağlamış. Bu gelin ölmeden kendi ağıdını yakmış:
Yırakta bibim varıdı
Yırağı yakın ederdi
Akıbeti hayır gelesi
Kürekle ekmek yiterdi
Attılar issiz odiye
Fırıl fırıl fırlanırım
Garip başım cahal aklım
Ağlamiye arlanırım
Attılar issiz odiye
Ben başıma ağlıyorum
Mevla'm bana destur vermiş
Yılan gimi gavlıyorum
Gel ana yanıma otur
Söyleyim eşiğim yetir
Yaz geleli yaz görmedim
Get yayladan çiçek getir
Gadanı alayım ana
Dert delisi oldum gene
Beddaalar vermem sana
Güççük gızın bana döne
Yük yığarım engin esik
Bu dertten umudum kesik
Onu da göresim geldi
Beslediğim ala püsük