Osmaniye Bahçe köyünden Ahmet adında yeni evli bir genç hastalanır. Tedavisi için Haruniye Ilıcası'na götürürler. Oradan geri dönerken burnu kanamaya başlar. At üzerinde olduğu için kan üzerine akmasın diye bir torba konur. Maraş dokuması abayı torba şekline getirerek önüne koymuşlardır.
Köye gelinceye kadar kanı durmamış, sanki abanın içi dolmuştur. Kan kaybı sonucu Ahmet ölmüş, anası ve teyzesi karşılıklı olarak aşağıdaki ağıdı yakmışlar:
Irahma (Anası)
Gadanı aliim Anşa
Bak başıma gelen işe
Guzumu asker eylemiş
Angara'da Kemal Paşa
Hüsne (Teyzesi)
Hekili göonüm hekili
Ben de yitirdim akılı
Ben de sana bacı demem
Galdır alnından kekili
Irahma (Anası)
Gadanı aliim Elif
Ekinler çıkardı gılıf
Bıldır gelin aldımıdı
Bu yıl gatılır mı zilif
Hüsne (Teyzesi)
Yeter hey Allah'ım yeter
Dert olur mu bundan beter
Bana bak da ağla bacım
Senin Ali'n sana yeter
Irahma (Anası)
Gadanı aliim Melek
Çarkımı dönderdi felek
Oğlum ılıcadan geldi
Al gana belenmiş yelek
Hüsne (Teyzesi)
Hota yiğenciğin hota
Bindirdiler cansız ata
Gelinime çık diyenin
İlaha ocağı bata
Irahma (Anası)
Gadanı aliim işlik
Alamaz da oldum dışlık
Benim oğlum asker oluk
Mamık'tan alırım haşlık
Hüsne (Teyzesi)
Gadanı aliim Gamer
Gaşın gara gözün kömür
Ya ne deyim ağ gelinim
Böyük yerden geldi emir
Irahma (Anası)
Gadanı aliim yelek
Seni benim gızım dikik
Ilıcadan gelirkennek
Şu burnunun ganı akık
Hüsne (Teyzesi)
Yernik babam oğlu yernik
Sen de mi ya aldın yornuk
Gurban olam yiğenciğim
Başındaki özne ternik
Irahma (Anası)
Düşümde gördüm düşümde
Getirin de şu bohçiye
Oğlum camıda oturur
Böğrüne dikmiş bahçiye
Hüsne (Teyzesi)
Toplanın Bahçalı obası
Ganınan doldu habası
Geline öksüz diyollar
Yok mu gelinin babası
Gadanı aliim Medine
Sen bilirsin eyisini
Tel yiğenim can veriyor
Arzılıyor dayısını
Ağlıyorum ağlıyorum
Söylediğim belliyorum
Bana bakta ağla bacım
Yenge beşiği sallıyorum