İsfahanda üç yiğit pehlivan oturur: Mustafa Bey, Arif Bey ve yiğitlikte hepsinden üstün Koca Bey. Bunlar Köroğlu'nun ününü işitmişlerdir. Onu görmeğe giderler. Koca Bey Köroğlu ile boy ölçüşür. Birbiriyle epeyce uğraşırlar. Çamlıbel Beyleri Koca Beyin erliğini, bahadırlığını takdir ederler, onu ve arkadaşlarını aralarına katarlar.
Fakat Köroğlu, Koca Beyi daha büyük işlerde denemek diler. Ondan Yedi - Derya adasındaki Peri Padişahının konağından, insan gibi konuşan «Hezaran Bülbül» ü ister. Koca Bey Ayvaz'ı yanına alır; beraber giderler. Birçok güçlüklerden sonra adaya varır, Bülbül'ü alır.
Dönüşte Silistire şehrinden meşhur pehlivan Bamaş Bezirganın kervanına rastlarlar; basıp mallarını almak isterler. Bamaş Bezirgan bunlara teslim olmaz: döğüşürler; Bamaş Arif Beyi, Koca Beyi, Mustafa Beyi yener. Sonunda Ayvaz'a yenilir. Köroğlu'nun adamları Bezirganı çırçıplak soyarlar, atına bindirip salıverirler.
Silistire paşası Hasan Paşa Bezirganın halini görüp gazaba gelir. Köroğlu'nun adamlarına karşı büyük bir ordu çıkarır. Paşanın ordusu Koca Bey ve arkadaşlarını gece basarlar. Hepsini Silistireye götürürler, zindana atarlar.
Çamlıbel beyleri zindandan Köroğlu'na birisiyle mektup yollarlar. Zaten Köroğlu da arkadaşlarının sıkıntıda olduğunu rüyasında görmüş, askerini almış yola çıkmıştır. Tam arkadaşlarının darağacı dibine götürüldükleri saatte yetişir. Köroğlu kendini, Köroğlu'ndan kötülük görmüş bir derviş diye takdim eder ve Hasan Paşadan bu haydutların ipini çekmek için izin ister. Tam o sırada halkın içine dağılmış olan arkadaşlarına bir türkü ile işaret verir; Çamlıbel Beyleri her taraftan yetişirler; cenk ederler, Hasan Paşa askerini darmadağın ederler. Hasan Paşa, ancak kızı Çeşminaz'ın Köroğluna yalvarması sayesinde hayatını kurtarır. Köroğlu Çeşminaz'ı Ayvaz'a alır. Yağma ettikleri mallarla Çamlıbel'e dönerler.
Bamaş Bezirgan'la Koca Beyin birbirine meydan okumaları:
(Bamaş Bezirgan)
Bala benlik ile girme meydana
Çoklara kendimi bildiren benim
Eğer gürzümü de alsam elime
Vurup yandan yana böldüren benim
(Koca Bey)
Kükremiş sel gibi girdim meydana
Düşmana kendimi bildiren benim
Her kaçan ki mızrak aldım destime
Davudun zırhını deldiren benim
(Bamaş Bezirgan)
Akıtır gözünden yaşın dökerim
İller viran eder beller bükerim
Şimdi kızıl kanın yere dökerim
Kanların çukura dolduran benim
(Koca Bey)
Daim üstünlüğü getirme akla
Horoz çiftesinden atarsın takla
Kestiğin tereyağ keskin bıçakla
Kelleni dibinden sildiren benim
(Bamaş Bezirgan)
Duymamışsın sen Bamaş'ın işini
Meydana girende gör savaşını
Senin gibi pehlivanlar başını
Kesip derelere dolduran benim
(Koca Bey)
Sen görmedin Koca Bey'in hasını
Hiç çekmedin cevrini cefasını
Senin gibi Bezirgan kafasını
Mızrağa sancıp da kaldıran benim
Bamaş Bezirganla Ayvaz'ın boy ölçüşmesi:
(Ayvaz)
Karşıda görünen Ermeni midir
Yolların bacını vermeli midir
Buralar babanın harmanı mıdır
Ver yolun bacını gel geç Ermeni
(Bamaş)
Ermeni değilim Kervan Başıyım
Yemen illerinde şahan kuşuyum
Ben de yol bacını vermez kişiyim
Dokunma kervana yan geç Köroğlu
(Ayvaz)
Pençem atam yüreğinin ağına
Velvele düşürtem gölgen bağına
Derdini tay edem Ağrı Dağına
Ver yolun bacını gel geç Ermeni
(Bamaş)
Çocuk seni sim elekten elerim
Kargı vursam ciğergahın delerim
Hışma gelip Zülfikarı çalarım
Dokunma kervana vazgeç Köroğlu
(Ayvaz)
Kühlanlar çekilmiş kaplan postuna
İy'dikkat et düşmanına dostuna
Haykırtam Arab-At varam üstüne
Ver yolun bacını gel geç Ermeni
(Bamaş)
Bamaş der müddetin erdi çağlara
Tilki gibi düşüreyim ağlara
Hasret koyam akrabana sağlara
İlişme kervana yan geç Köroğlu