Adana, Ceyhan'ın Eşkiler (Ekşiler, Tatarlı) köyünde dul bir kadın iki oğlunu da büyütüp yetiştiriyor. Fakat bu iki delikanlı, tarlada ekinlerini biçerlerken düşmanları Musa tarafından vurulup öldürülüyor (1925). Delikanlıların adları Poyraz ve Dede.
Ağıt. Söyleyen: Anneleri. Kaynak kişiler: Raşit Yakut (1943), Karamanlı, Pınarbaşı; Mehmet Veziroğlu (1328), Dayıoluk, Sarız; Hasan Gürbüz (1930), Sarız. Bayrak kaldırmak, düğün yapmak, bunun için bayrak dikmek; Geben, Andırın yöresinde; Köynek, gömlek, mintan; Aba, kalın şayaktan yapılmış yakasız ve uzun üstlük, daha güzelleri Maraş'ta yapılırdı. Kınaman, kınamayın, ayıplamayın; Oba, el; Geleneçe, gelene değin; Kayfe, kahve; Isıcak, sıcak; Öldürüller, öldürürler; Arlanıyom, arlanıyorum; İki tek, iki tane; Şitil, filiz, burada genç; Elli atlı, altmış yayan, kalabalık denmek isteniyor. O tarihlerde köylerde böyle kalabalık az bulunurdu. Öyküleriyle Ağıtlar - Ahmet Z. Özdemir, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları: 1626, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 213, Halk Edebiyatı Dizisi: 45, Birinci Baskı, Milli Kütüphane Basımevi, Ankara - 1994, s.241-242. Hikayesi Evren Seçkal tarafından gönderilen bu türkü 693 defa görüntülenmiştir. «Poyrazoğlu'nun Ağıdı» isimli türküye ait söz kaydı bulunmaktadır.