Ağıt. Söyleyen: Ünlü ağıtçı Halevikli Elif (Halası). Kaynak kişi: (Kiraz) Elif Korkmaz (1328), Karayurt, Sarız; Altın Kılıç (1932), Karayurt, Sarız. Yırak, ırak, uzak; Oba, el, başkaları; Sudan gelmek, su getirmeden, pınardan gelmek; Nicoluk, nerede kalmış, nicolmuş; Cekit, ceket; Yalım, alev; Hota, gösteriş, caka, fiyaka; Meses, öküzleri sürmek için ucu demirli değnek; Depik, tekme; Don yumak, çamaşır yıkamak; Güderkene, güderken; Çalma, kilim nakışları; Kutmu, kutnu; Zubun, zıbın; Arba gelmek, üstün gelmek; Gar' İbiş, Kara İbiş; Ağlaşın, ağlayın anlamlarına gelmektedir. Öyküleriyle Ağıtlar - Ahmet Z. Özdemir, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları: 1626, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 213, Halk Edebiyatı Dizisi: 45, Birinci Baskı, Milli Kütüphane Basımevi, Ankara - 1994, s.307-308-309. Hikayesi Evren Seçkal tarafından gönderilen bu türkü 653 defa görüntülenmiştir. «Sarızlı Hatın'ın Ağıdı» isimli türküye ait söz kaydı bulunmaktadır.