Bundan otuz, kırk yıl kadar önce, Pınarbaşı, Taşlıoğlu köyünden Eğitmen Ali, bir kış günü ava gider. Dağlarda tipiye tutulur. Bir daha da evine dönmez. Haftalar, aylar geçer. Arayanlar da onu bulamazlar. Cenazesi karlar eridikten sonra bulunur.
Ağıt. Söyleyen: Bacısı Ayşe. Kaynak kişiler: Kerim Akbaş (32 yaş), Kaman, Tomarza. Şuvara, şuara, şair, şairler, ozan; Cuvara, sigara; Mübaşir, mahkemelerde ayak işlerini gören kişi; Kürümek, (kar için) temizlemek; Varıyım, varayım; Soyka, ölüden kalan giysi ve diğer eşyalar; Çifteyinen, haftayınan, mefteyinen, çifte ile, hafta ile, mefte ile; Eşe, Ayşe'nin yörede söylenişidir. Öyküleriyle Ağıtlar - Ahmet Z. Özdemir, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları: 1626, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 213, Halk Edebiyatı Dizisi: 45, Birinci Baskı, Milli Kütüphane Basımevi, Ankara - 1994, s.385-386. Hikayesi Evren Seçkal tarafından gönderilen bu türkü 877 defa görüntülenmiştir. «Eğitmen Ali'nin Ağıdı» isimli türküye ait söz kaydı bulunmaktadır.