Ağıt. Söyleyen: Bacısı. Kaynak kişiler: Hüseyin Özkan (1930), Karayurt, Sarız; Dudu Atabay (1323), Sıradan, Pınarbaşı. Kepmek, çökmek; Hezen, ahşap evlerde tavanlardaki merteklerin dayandığı kalın mertek, kiriş; Harman, harlayarak, yanarak; Zar, ağlama; Toralmak, hamalmak, tembelleşmek; Boralmak, tarlanın sürülmeyerek yabanıl hale gelmesi; Geziyon, geziyorsun; Kekil, kakül; Yamaç, karşı; Arpas', arpası; Anavarza, Çukurova'da ünlü bir kale; Ad', adı; Diyemiyom, diyemiyorum; Dama davar koymak, ahır yapmak; Davar, küçükbaş hayvan; Çıkmak, başka kocaya varmak; Hobek, oyunca; Kabak, açık; Ağca Parmak, Pazarören yakınlarında bir yer adıdır. Öyküleriyle Ağıtlar - Ahmet Z. Özdemir, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları: 1626, Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları: 213, Halk Edebiyatı Dizisi: 45, Birinci Baskı, Milli Kütüphane Basımevi, Ankara - 1994, s.395-396. Hikayesi Evren Seçkal tarafından gönderilen bu türkü 705 defa görüntülenmiştir. «Pulpınarı'ndan İsmail'in Ağıdı» isimli türküye ait söz kaydı bulunmaktadır.