Doğum ve ölüm tarihi belli değildir. Onun mezarı, Karabağ'ın Zengezur bölgesinin Gülebürd köyü yakınındadır. Mezar taşına saz resmi hakkedilmiştir. 1927 yılında arkeologlar mezarı incelemişler ve mezarın 17. yüzyıla ait olduğu fikrine varmışlardır. Onun hayatı etrafında teşekkül eden bir de halk hikayesi vardır. "Yahşı ve Aşıg" isimli bu halk hikayesi üzerinde çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Bunlar arasında en önemlisi, Ehliman Ahundov'a aittir. Hayatı hakkında, manilerinde (bayatılarında) ve yukarıda bahsettiğimiz hikayesinde bilgi bulabilmekteyiz. Aşağıdaki maniler onun hayatı ile yakından ilgilidir.
Men Aşıg tersine goy,
Ter teni tersine goy,
Yahşını giblesine,
Aşığı tersine goy.
Men Aşıg bu dağilen,
Gün sınmış budagilen,
Sene yahşı demezler,
Men ölsem bu dağ ilen.
Gerçekten de, Aşıg'ın Yahşı adlı bir güzele aşık olduğunu biliyoruz. Mehemmed Bey Aşıg, Peri adlı sevgilisinden bahsederken söylediği manilerin birisinde Aşıg ve Yahşı'nın ismini de zikretmiştir.
Terlanın yahşi Peri,
Garşıda yahşi Peri,
Men Aşıg'dan yahşıyam,
Yahşı'dan yahşı Peri.
Lirik şiirler söyleyen Sarı Aşıg, aslında manileri ile ün yapmıştır. Cinaslı maniler söyleyen Aşıg'ın şiirleri diğer manilerle karışmıştır. Bu sebepten, onları birbirinden ayırmak oldukça zordur. Onun manileri, cönklerde çok sayıda bulunabilmektedir. Manilerde de ahlaki ve terbiyevi konulara ağırlık verdiği görülmektedir. Yine manilerde atasözleri ve hikmetlerden istifade etmiştir.
Aşıg'em bağda dara,
Zülüfünü bağda dara,
Vefalı bir dost üçün,
Rum'u gez Bağdad ara.
Aşık bu manisinde "Vefalı yar tek ele düşür" atasözünden faydalanmıştır. Bilindiği gibi manilerin konusu genellikle sevgidir. Sarı Aşıg da manilerinde maşuğunun sevgisini, kendisinin ona karşı olan muhabbetini işlemiştir.
Edebi sanatlardan da istifade eden Sarı Aşıg, şiirlerinde teşbih ve cinas sanatını ustalıkla kullanmıştır.
Men Aşıg'em ganlı gül,
Ganlı seviş, ganlı gül,
Yemiş bülbül bağrını,
Çıhmış ağzı ganlı gül.
Bu Aşıg oda yandı,
Od tutdu, o da yandı,
Yar çekdi, men yeridim,
Men çekdim, o dayandı.
O, manilerinin dışında koşma ve tecnisleri ile de tanınır; fakat onlar manilerinin yanında zayıf kalmaktadır.