On dokuzuncu yüzyıl aşıklarındandır. Doğum ve ölüm tarihi belli değildir. On dokuzuncu yüzyılın üstad aşıklarından olan Kahraman halk şiirinin geraylı, koşma, tecnis, divani gibi şekillerinde çok güzel şiirler söylemiştir.
Onun şiirlerinde, bahar ayları, ötüşen bülbüller, etrafa koku saçan nergiz, ve laleler, yaylalar, coşkun akan pınarlar, göllerde yüzen yeşilbaşlı sonalar, pınarlardan su dolduran güzelleri görürüz. Bu yönleri ile onda bir Karacaoğlan tesiri başka bir deyişle benzerliği kendisini göstermektedir.
Yukarıdaki konuların dışında, kötüler, namertler, ahlaksızlar onun sazının tellerinde hicvedilmiştir.
Canım gurban olsun merd oğlu merde,
Me'rifet dilinde kamalı serde,
Nagah bir gullugun düşse namerde,
Çalı gabana döner, başı namerdin.
Aşık Gehraman, namertlerden başka sevgiliden de şikayet etmektedir. Onun belinin bükülmesinin tek sebebi sevgilidir.
Kahraman'ın şiirleri hecenin 8 ve 11'lisi ile söylenmiş olup adeta küçük bir destan uzunluğundadır.