Yirminci asır aşıklarındandır. 1913 yılında Gürdemir bölgesinde hayata gelmiştir. 1943 senesinde aşıklığa başlamıştır. Halk şiirinin geraylı ve koşma şekillerinde çok güzel şiirler söylemiştir. Şiirlerinde bazen şehirleri, bazen güzelleri, bazen de siyasi ve içtimai konuları işleyen aşık, Gence için yazdığı geraylısında şöyle demektedir:
Nizamini gelib gördüm,
Hörmet ile salam verdim,
Ağalar galmadı derdim,
Olmaz zavalı Gence'nin
Güzellere tutkun olan, onların işvelerine, nazlarına dayanamayan aşık, güzeller için yıllarca şiirler söylemiştir.
Vatan için de şiirler söyleyen Aşık Ağalar "Veten" redifli koşmasında şöyle demektedir:
Vetendir meskenim, vetendir anam,
Vetensiz demerem men de insanam,
İsterem başına durub dolanam,
Üreyim, dileyim, canım vetendir.
Aşığ Ağalar'am, mehebbet ganan,
Bir sönmez eşg ile alışıb yanan,
Soruşsalar kimdir, o gözel canan,
Deyerem ki, o cananım vetendir.
"Güzelim" diyenlere çatan Aşık Ağalar bir koşmasında güzeli şöyle tarif etmektedir:
Gözel odur, göyden yerden bac ala,
Hüner ile el içinde ucala,
O adam ki, ad almaya gocala,
İnan üreyine yara düşübdür.
Gözel odur, gül becere, gül dere,
Zehmetinle el, obanı güldüre,
O kesler ki hünerini bildire,
Onun yolu ilk bahara düşübdür.
Günümüz Azeri şiirinin en güçlü aşıklarından olan Ağalar Mikayılov, klasik tarzda da şiirler söylemiştir.