Kütahya için yazdığı bir şehrengizde:
Var kalem şairlerinden Arifi ednaları
Ehl-i dilden aşık-ı meydanı var Kütahya'nın
diyen Arifi on üçüncü hicret asrı halk şairlerinden olup Kütahyalı'dır. 1230 veya 1232 senesinde Saray mahallesinde doğan Arifi zamanına göre muntazam bir tahsil gördükten sonra şiire ve şairliğe heves etmiş ve buna olan tabii istidadı dolayısıyla az zamanda güzel şiirler yazmaya muvaffak olmuştur.
Şiirde üstadı Bilecikli Hüsnü idi. Kendisi de kıymetli halk şairimiz Pesendi'ye üstat olmuştur.
Gençliğinde iyi saz çalan Arifi, sesinin de güzelliği ile bizzat yazdığı koşma ve destanları okumuş, girdiği meclislerde kendisini daima sevdirmiştir. Gerek yalnız gerek üstadıyla muhtelif memleketlere seyahatları vardır. Bektaşi tarikatı mensuplarından kalender ve rindmeşrep bir zat olan Arifi, 1312 senesinde seksen yaşını mütecaviz olarak ikamet etmekte olduğu İznik'e yakın bir köyde vefat eyledi. On bir koşma, on altı gazel, üç mersiye, dört müseddes, bir muhammesten ibret olan divançesi yakında ayrı bir risale halinde mufassal tercüme-i haliyle birlikte tab ettirilicektir.