Maraş Maraş derler bir büyük Maraş
Döşeğim kutnu da yorganım kumaş
Al kanlar içinde can veren kardaş
Bize mesken oldu Maraş illeri
Maraş'ın önünde bir sürü koyun
Eşildi mezarım ılıdı suyum
Kefene sığmıyor şu selvi boyum
Bize mesken oldu Maraş illeri
Maraş'a vardım da sığmadım hana
Doğurmaz olaydın sen beni ana
Kimsem de yoktur ki derdime yana
Bize mesken oldu Maraş illeri
Kömüşlerim de gelmiş yağlayamadım
Kır atım boşanmış bağlayamadım
Gitme yavrum dedim eğleyemedim
Bize mesken oldu Maraş illeri
Bir dikme de diktim bitiremedim
Dikmenin dibinde oturamadım
Gitme Ali'm dedim getiremedim
Bize mesken oldu Maraş illeri
Gayrı fidanıdım sürmez dallarım
Döküldü yeşilim yoktur allarım
Kardaşsız gelini nasıl eğlerim
Yarim mesken m'oldu Maraş illeri
***
Ahmet Şükrü Esen "Anadolu Türküleri"
adlı kitabında türkünün çeşitlemesini şu şekilde
aktarıyor, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları,
Emel Matbaacılık, 1986 - Ankara, s.80
Maraş Maraş dediler de Maraş bir koca Maraş
Kutnudur yorganım yastığım kumaş
Bir yorgan altında can veren kardaş
Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Maraş'ın içinde bir çeşme akar
Gelmez düşmanlardan geriden kaçar
Şimdi garip anam yoluma bakar
Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Maraş'ın dağları da mor düzdür çamdır
Görünür de bizim yurtlar dumandır
Gayrı bizim geleceğimiz gümandır
Öldü diye haber eylen sunama of anam of
Arpayı biçende olacak deste
Başım yastıktadır kulağım seste
Diyarı gurbette kimseler olmasın hasta
Gayrı ben sılamı göremem demiş
Kılınç kabzasında kınalı parmak
Ne yaman müşkilmiş yardan ayrılmak
Hepimiz kırılırık yurdumuzu vermek
Gayrı ben sılamı göremem demiş