Guş edin her an söyleyeyim
Bir özge seyran söyleyeyim
Ey benim ağa efendim
Lisan-i sibyan söyleyeyim
Küçük uşağa bebek
Paycık demektir kötek
Tay tay derler kalkmağa
Mama demek yemek yimek
Takyeye dirler tata
Ekmeğe dirler papa
Okumaktır amin amin
Sokağa çıkmağa atta
Oyunu elhap etmektir
Cıcı da hamam demektir
Kınalı kedisi pisi
Kuçu kuçu da köpektir
Bu kelam gülecek sözdür
Çocuğu kucakta gezdir
Öpmeğe derler maçıcık
Ateşin de adı cız’dır
Uykusudur ninni babam
Uyudur olursa makam
Tuhfe dil söyler uşaklar
Mama dirler olsa taam
At görseler derler dah dah
Baş dövmek oldun vah vah
İki yumruklarını döver
Birini derse ah ah
Alaylar eylesen güler
Dümbelekle dum dum çalar
Yalandan ağlayım desen
Gözünün yaşını siler
Al şeye dirler cici
Korkutursan geldi büci
Bekçiye dir tak tak baba
Kıh dirler olsa kesici
El göğsünde oldu veda
Elini açmaktır dua
Çocukların lisanını
Söyleten ol Gani Hüda
Çağırsan bilir adını
Tatlının bilir tadını
Rabb’im hatadan saklasın
Cümlesinin evladını