Sene altmış iki dönderdim yönü
Yirmi beş Haziran Perşembe günü
Hakim Şahinoğlu deyince ünü
Posiçi Yağbasan duysun ağlasın
Pazar günü Adana'ya gelmiştim
O zamandan beri bir hoş olmuştum
Bir gece eğlenip geri dönmüştüm
Dostlar hatırımı sorsun ağlasın
Millet hep oturmuş miting dinliyor
Ben acı çekerim kimse bilmiyor
Kalbim çok sıkıştı baktım olmuyor
Orda kim halime yansın ağlasın
Yüklendi göçümüz sarı deveye
Salı günü çıktık Sofudede'ye
Gitmemiz müşküldür ordan öteye
Bugün burda akşam olsun ağlasın
Sabahleyin kalktık yükleri sardık
Sarıbüet derler yaylaya vardık
Arkadaşlar gördü şaduman olduk
Sabahleyin bir hoş bulsun ağlasın
Sarıbüet derler ora çıkarım
Her sene yaylamı orda yaparım
Ardıcın dibinde yatar kalkarım
Gelip geçen beni ansın ağlasın
Sağıma soluma oturun dedim
Şu benim hapımı getirin dedim
Beni eve kadar götürün dedim
Eşim yatağımı sersin ağlasın
Getirdiler hapı yuttum o zaman
Koltuk damarımı tuttum o zaman
Ne kadar eziyet çektim o zaman
Komşular başımda dursun ağlasın
Yağbasan köyüne haber varınca
Millet çok acımış birden duyunca
Hakim Şahinoğlu öldü deyince
İsmim dilinizde kalsın ağlasın
Ormancı Mustafa haber veriyor
Kökez'den makine çıkmış geliyor
Millet bu acıya fazla yanıyor
Duyan gözlerini silsin ağlasın
Cevherli köyünü matem bürümüş
Posiçi Yağbasan duyan yürümüş
Ne kadar sevimli dostlar varımış
Duyan bir gaflete dalsın ağlasın
Hakim Şahinoğlu bunun içinde
Acı bir tesir var kulun içinde
Başpınar Meydan'da yolun içinde
Tanıyan dostlarım bilsin ağlasın
Karşıdan makine çıktı geliyor
Milletin boynunu büktü geliyor
Cevherli köyünü tuttu geliyor
Gören Şahinoğlu desin ağlasın
Takadım kesildi görmez gözlerim
Dilim konuşmuyor yoktur sözlerim
Gayri babam diye ağlar kızlarım
Ah çekip saçını yolsun ağlasın
Çoktan beri benim kalbim hastadır
Kendi yaptı bunu kendi ustadır
Koca bir nahiye bütün yastadır
Toplanıp başıma dolsun ağlasın
Gece saat onda oğlu gelmiştir
Aklı başında yoktur deli gelmiştir
Ağlamış gözleri dolu gelmiştir
Görmesin yüzümü görsün ağlasın
Şahinoğlu diye bilen çok beni
Her taraf tanıyor seven çok beni
Tanınmış insanım soran çok beni
Öldü haberimi duyan ağlasın
Hasan Çulhaoğlu yanmış ağlıyor
Gözleri yaş ile dolmuş ağlıyor
Ta Bölükbaşı'na haber yolluyor
Onun da kalbini sarsın ağlasın
Bölükbaşı teli alıp ağlamış
Hemen yavrulara varıp söylemiş
O da bu acıyı merak eylemiş
Bu acı kalbini sarsın ağlasın
Gelip şu sırtımı soyun dostlarım
Kızdırın suyumu koyun dostlarım
Kazın mezarımı koyun dostlarım
Cesedim kabire girsin ağlasın
Komşular kalbiniz dağlı durmasın
Silahım kabında yağlı durmasın
Kıratım kapıda bağlı durmasın
Komşulardan biri binsin ağlasın
Tel çekin yavrular duyunca gelir
Kızdırın suyumu yuyunca gelir
Örtmeyin mezarım koyunca gelir
Açın şu yüzümü görsün ağlasın
Aşık Ali der ki duydum burada
Hakim Şahinoğlu ölmüş yaylada
Buna benzer insan yoktur burada
Bilenler dizine vursun ağlasın