Felek Eyyub gibi düşürdün derde
Unulmadı yaram dedim ağladım
Ruz ü şebde kodun ah ile zarda
Alamadım ağram dedim ağladım
Kütah oldum muhnetimi çeken yok
Lutf eyleyip bir çareme bakan yok
Ben ölürsem ocağımı yakan yok
Ne kara maceram dedim ağladım
Mahabbet çoğaldı gittikçe nazdan
Ol tabip gücendi el çekti bizden
Cümlenin mabudu ol gani Yezdan
Senden olsun kerem dedim ağladım
Emrine muntazır oldum ya Celil
Züriyetim Adem milletim Halil
Korkarım arada sefil ü zelil
Olur kaşı karam dedim ağladım
Sene tamam hicran akar bu tenden
Pek müşküldür ben de geçtim bu candan
Nazlı yar usandı el çekti benden
Salt kesildi çarem dedim ağladım
Tabip geldi bu yaremden bilmedi
Ezildi vücudum rahat kalmadı
Yakın komşulardan gelen olmadı
Zahmım kendim saram dedim ağladım
Beyoğlu İbrahim bahtım karalı
Hiç rahat bulmadım temel duralı
Dergahına böyle mecruh yaralı
Bilmem nice varam dedim ağladım