Hazırlandı uçağımız kalkmaya
Kıbrıs için bir toplantı yapmaya
Bir yaramaz gelip size çatmaya
Allah'a emanet olun dostlarım
Yirmi beş kişiden heyet kuruldu
Dört motorlu sevk uçağı verildi
Hareket tamamdır haydin denildi
Hazırlandı size binin dostlarım
İstanbul'dan güle güle bindiler
Yönlerini Londra'ya döndüler
Her taraf dumandır bir sis gördüler
Bir zaman havada durdu dostlarım
Dolaşılmaz gökyüzünde havada
Yol görünmez bir duman var karada
Ne var ne yok belli değil karada
Dumandan görünmez yolum dostlarım
Ağaca vurunca kanat kırıldı
Bütün canlar yeryüzüne serildi
Derhal Türkiye'ye haber salındı
Bu acı haberi duydu dostlarım
Hava çok sislidir yollar görünmez
Desem ki duralım gökte durulmaz
Engin yüksek uçtuğumuz bilinmez
Sağ kanat ağaca vurdu dostlarım
Yukardan aşağı dönüp bakınca
Bilmedim ki toprak bize yakınca
Tayyaremiz bir ağaca çarpınca
Kanadı kökünden kırıldı dostlarım
Canları zahmette gözleri fersiz
Kimisi ayaksız kimisi elsiz
Serildi toprağa ağızsız dilsiz
On dört vatandaşım öldü dostlarım
Kadir Mevla'm sen kurtardın canımı
Harcedeyim elde olan varımı
Vatanımdan soruyorlar halimi
Ayrı ayrı teller geldi dostlarım
Şükür Menderes'in yoktur yarası
Elleri havada çoktur duası
Bu emir Allah'ın yoktur çaresi
Takdiri yerini bulur dostlarım
Başvekil Menderes Türk'ün başkanı
Kadir Mevla'm böyle korur aslanı
Hasretinle yazdım acı destanı
Herkes birer tane aldı dostlarım
İçinde birisi Server Somuncu
Millet çok acıdı böyle duyuncu
Yavruları babam diye soruncu
Eşi saçlarını yoldu dostlarım
Kemal Zeytinoğlu derler birine
Bu acıyı almış herkes diline
Oturmuş elini vermiş beline
Bu acı tesirli geldi dostlarım
Muzaffer Ersu yatmış kalkmıyor
İlhan Savut dönüp bize bakmıyor
Ellerimiz bile kalem tutmuyor
Kanlar hareketsiz kaldı dostlarım
Şerif Arzık belli başta söylenir
Birkaç kişi ağır hasta söylenir
Böyle acı uçan kuşta söylenir
Onlar da haberi aldı dostlarım
Abdullah Parlar'ın yumuk gözleri
Al kana boyanmış nazik yüzleri
Matemde bıraktı bütün bizleri
Bu acı kalpleri sardı dostlarım
Güner Türkmen yürekleri dağlıyor
Bu matemi duyan kara bağlıyor
Yavrular babasız kalmış ağlıyor
Milleti matemde koydu dostlarım
Duyan der ki yüreklerim eridi
Ali Görmüş Münir Özbek var idi
Kimisinin eli yüzü kan idi
Bize bilmiyorum n'oldu dostlarım
Lütfi Biberoğlu derler adına
Doyamadım şu dünyanın tadına
Eşi yavruları ağlar ardına
Duyanlar dünyadan doydu dostlarım
Aşık Ali der ki alın satandan
On dört kişi elden gitti vatandan
Hepsi de başımızda bakandan
Tesiri kalplere girdi dostlarım