Aşsız kaldım işsiz kaldım yurdumda
Bu çileler benim yazım değil ki
Başsız kaldım sessiz kaldım yurdumda
Bu türküler benim ezgim değil ki
Düştük bizler kara bulut eline
Daldık kirli akan suyun seline
Eş buldular mahzun olan geline
Bu zorcular benim izcim değil ki
Mekan tuttuk ıssız olan sahrayı
Seçtirdiler çakıl dolu taşrayı
Unuttuk biz bizim olan yaylayı
Bu his sade benim sezgim değil ki
Kimse bilmez içten yanan derdimi
Tuş ettiler yiğidimi merdimi
Yıkıyorlar bu güzelim yurdumu
Bu sinsiler benim sözcüm değil ki