Aşkın bahçesinde kendimi buldum
Diyerek sevindim değilmiş meğer
Allah'ın sevgili bir kulu oldum
Sözleri dillerde çoğulmuş meğer
Uzandım bükeyim diye dalımı
Tutanı kim idi benim elimi
Diyerek çevirdim sağa belimi
Gördüm ki kendisi eğilmiş meğer
Sararmış bir yeşil yaprağım düştü
Kabarıp havuzun suları taştı
Dedi ki sevabın günahı aştı
Suçlarım deryada boğulmuş meğer
Divani silkinip uyandı tenden
İmanlı bir yolda yürüdü önden
Yerim yok diyerek üzüldü candan
Tapusu mümine dağılmış meğer