Olacağın kimse bilmez gününü
Hak sahibi ruhu çala gelmeden
Düşünsene boş kovanın dününü
Ne var idi arı bala gelmeden
Omuz veren çoktur giden salına
Götürenler Hak evinin yoluna
Çatı için birkaç meşe dalına
El atarlar omuz sola gelmeden
Yakın eller son yatağa yatırı
Dünyalığı dostlar geri getiri
Orda yoktur gurur kibir hatırı
Tövbeye gel kalıp sala gelmeden
Divani der seni görmez gözleri
İnsanlıktan uzak olan özleri
Karşılamaz orda huri kızları
Hükmü haktan emir kula gelmeden