Yedi kat göklere hükmeden yüce
Allah'ım büyüksün kulunu affet
Senindir var olan gündüzle gece
Görmeden yürüyen solunu affet
Yıldızlar secdeye yatıyor sana
Bitkiler canlılar hepsi bir yana
Bükülür Hak diye boyunlar öne
Tövbekar müminin olunu affet
Zamanı gelince topraklar taşlar
Eğilir önünde nice dik başlar
Boşanıp akıyor gözdeki yaşlar
Cemali ıslatan selini affet
Divani kulundur girmiş yoluna
Kalbini düşünüp dönmez soluna
Yazıyor gelen her sözü diline
Kalemi tutan şu elini affet