Bir derya içinde ummanı gördüm
Diz üstü damlanın yanında durmuş
Eğilip aldığı dersini sordum
Dediği bu varlık tonunda durmuş
Kendinden kopmuşa sorması neden
Diyerek üzülen o zerre beden
Ummana erişme yolunda giden
Kendini bularak sonunda durmuş
Bir varlık olmanın sırrına damla
Ererek düşünmüş kendini gamla
Başlamış heceye vezine mimle
Kemali gösteren teninde durmuş
Ummanla deryamız kendine kalsın
Damlalar çoğalıp bendine dolsun
Bugünün şiiri yolunu bulsun
Zamanı geçenler önünde durmuş
Divani sözleri almadan satar
Var olan kudretin ilhamı yeter
Çoğalmış ellerin dilinde öter
Aşıklık kulların beninde durmuş