Yenile bir sevda düştü serime
Serimden sevdasın ıramıyorum
Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece
Derdimi kimseye açamıyorum
Pazar günü Şarkışla'dan göçürdüm
Yere şerbet ezdim içirdim
Hayıf ömrüm berhavaya geçirdim
Deloldum derdinden duramıyorum
Ebesil köyünde üç gün oturdum
Sofular köyünden tayin getirdim
Bire ağalar ben bir ceran yitirdim
Ar edip kimseye soramıyorum
Her derdimde hakka ettim niyazı
Kader böyle imiş alnımda yazı
Dudu dilli ince belli Beyazı
Ne diyara gitti bilemiyorum
Taze açılmış güle benzer yüzleri
Kudretten sürmelidir gözleri
Beni mesteyledi çeçen kızları
Yitirdim kendimi bulamıyorum
Serdarim der böyle imiş kaderim
Gam içinde kazanmış beni pederim
Yerin bilsem bir gün durmaz giderim
Çardak'ta diyorlar umamıyorum