Sevmek ne güzeldir sevilmek olsa
Seksen yıllık ömrün bir günü yeter
Gönüldeki aşkı sevilen bilse
Bülbül gülü için demezler öter
Nefsin isteğine tenini satmış
Heykeller birleşip çamura yatmış
Ben etmedim onu edenler etmiş
Sonunu düşünmez gelene yatar
Ruh dediğin ölmez kendi yaşıyor
Teslimi ten görüp o da şaşıyor
Bir hayali yolcu durmaz koşuyor
Ermeden menzile nefesi biter
Divani'nin sözü biraz karışık
Vücutlar zamana erer kırışık
Tabutun üstünde dolaşan ışık
Mahşere dek senin nöbetin tutar