Lele men bir zenne ganahlıyam
Menim içimi kimseler bilmesin
Meni bu derd yara içine salanı
Mehşereten şad oluban gülmesin
Üze güleş imiş o gelbi gara
Keşge uymoyaydın o bahtafara
Özü saldı meni bu ahüzara
Heş kimseler meni kimi olmasın
Esmer sultanımnan yanarım oda
Men gülümnen galmışam cüda
Sana duam budur hikmet-i Huda
Menim ahım Letif Şah’a galmasın