Değme bir andığımca yürek yerinde durmaz
Nice kim anı anam gönlüm hiç karar kılmaz
Bana derler oturgıl bir yerde sebat urgıl
Sebatım andan iste gönlümü bana vermez
Aşk hod deniz misali mevci kapar gönlümü
Yüz bin tefekkür ettim endişem ana ermez
Sermayem gönül idi aşk erdi yağmaladı
Canımın derdi oldur görmeğe destur vermez
Kime şikâyet edem kim koyup kime gidem
Yine ana varayım yüreğim ayrı varmaz
Aşk burcundan inerim zemaneye dönerim
Aşktan artık pîşeyi dost bana reva görmez
Gark oldum aşk mevcine deniz teferrücüne
Aşktan çıkmayan gönül ayruk kendiye gelmez
Said n'ider pîşeyi kaçan kor temaşayı
Aşktan temaşa duyan ayruk pîşeye varmaz