Her yer güllük gülistanlık olurken
Bana kâr bir yelin esti nedense
Başıma firkatler cefa gelirken
O dost selamını kesti nedense
Sefaya uzağım çileye yakın
Şakıyıp gülmeyi şöyle bırakın
Şu bizdeki şansa kadere bakın
Bana suratını astı nedense
Çabam hep boşuna kim beni dinler
Yüreğim kan ağlar ah çekip inler
Ömrümün içinde şu kara günler
Bizim Gulfani’nin dostu nedense