Toprak ölür bitki bitmez can kalmaz
Sevgi yağmuruyla ıslanmayınca
Öz olmasa göz görmez hisse almaz
Akıl kamil olup uslanmayınca
Gönülden gönüle yol var uzanır
Çalışan her gün her dönem kazanır
İşleyen taş demir önem kazanır
Kalıp bir köşede paslanmayınca
İnsana engel çok saymakla bitmez
Nefis canavarı cam terk etmez
Karşı koysan derhal yutar güç yetmez
Bir mürşit kamile yaslanmayınca
Uyan gönül gözüm gaflete dalma
Huzur-i divanda şaşırıp kalma
Her ağaçta bitmez bir tatlı elma
Sarılıp yarılıp aşlanmayınca
Kırık testi dolmaz su tutmaz akar
Sağır dilsiz duymaz kör görmez bakar
Çiğ pişmeden yenmez kaldıkça kokar
Yanıp döne döne haşlanmayınca
Libas giysen kutnu kumaş bürünsen
Gül lavanta misk ü amber sürünsen
Gafil iken sürüm sürüm sürünsen
Kabul etmez o yar hoşlanmayınca
Bayrami aşkınla divane deli
Dosttan bir haber ver ey seher yeli
Yatan yutan insan olur mu veli
Ezilip üzülüp taşlanmayınca