Dünyaya gelenler rahm-i maderden
Kimi kul çok yaşar kimi er gider
Kara toprak nice aç kurt misali
İnsanı doğurur kendi yer gider
Zulmet ile gelir dünya yüzüne
Hidayetten bir nur doğar özüne
Bin yaşına değse azdır gözüne
Yine de görmedim bir gün der gider
Ecel gelse dahi vakit er demez
Emanetin alacaktır der-demez
Masum demez yiğit demez pir demez
Kimisi genç kimi yaşlı pir gider
Selmani kelamın doğrusun haklar
Büyüğe hürmetkar olsun ufaklar
Mü'min müslim cümlemizi yer paklar
Ademoğlu sır gelmiştir sır gider