Ey aşk eri aç gözünü
Yeryüzüne kılgıl nazar
Gör bu latif çiçekleri
Bezenip oş geldi geçer
Bunlar böyle bezenüben
Dosta yana uzanuban
Bir sor ahi bunlara sen
Kancarudur azm-i sefer
Her bir çiçek bin naz ile
Öğer Hakkı niyaz ile
Bu kullar hoş avaz ile
Ol Padişahı zikreder
Öğer onun kadirliğin
Her bir işe hazırlığın
İlle ömür kasırlığın
Anıcağız rengi döner
Rengi döner günden güne
Toprağa dökülür yine
Bu ibrettir anlıyana
Bu ibreti arif duyar
Ger bu sırrı duya idin
Ya bu gamı yiye idin
Yerinde eriye idin
Gideydi senden kar u bar
Bildin gelen geçer imiş
Konan geri göçer imiş
Aşk şerbetin içer imiş
Her kim bu manadan geçer
Yunus bu sözleri kogıl
Kendi özünden el yugıl
Senden ne gele bir değil
Çün Haktan gelir hayr u şer