Ey dost seni severim
Can içre yerin vardır
Gece gündüz uyunmaz
Acep ahvalim vardır
Sen gülü görür iken
Dikene sunma elin
Korkma düşmanlarından
Çün doğru yolun vardır
Düşmanlar eydür bana
Söz demek kanden sana
Bana söz demek kanden
Benim üstadım vardır
Ele getirdiğini
Miskinlere harc eyle
Nice çok yaşar isen
Sonucu ölüm vardır
Bunda kend'özün gören
Oldurur yolda kalan
Benim bir karıncaya
Ulu nazarım vardır
Her sabah tanla durup
Bülbülleyin söylesem
Gönlümde mana biter
Türlü ciğerim vardır
Yunus Emre kend'özün
Toprağa vurgıl yüzün
Maşukaya yaraşık
Bir miskinliğim vardır