Bu dünyanın bunca derdi kahrını
Çeker benim garip anam yorulmaz
Ağlar ağlar gözlerinin yaşını
Döker benim garip anam yorulmaz
Koyun sağar elde kirman eğirir
Unu eler hamurunu yoğurur
Kırk yaşında altı çocuk doğurur
Bakar benim garip anam yorulmaz
Dara düşsem üzüntüden yıkılır
Yüzden şefkat dilden dua dökülür
Ağzında diş kalmaz beli bükülür
Çöker benim garip anam yorulmaz
Onguni'yim ana can imiş meğer
Bir kuzum demesi dünyayı değer
Başına ne gelse boynunu eğer
Büker benim garip anam yorulmaz