Nidem ben bu gönül ile benim ile bir dem durmaz
Maşuk yüzün gördü meğer öğütlerim öğüt almaz
Tanrı için ey ulular gönlüm bana alıverin
Vardı buluştu dost ile geri bana boyun vermez
Bunun gibi gönül ile nice dirlik edebilem
Bıraktı yabana beni bir gün gelip halim sormaz
Gönül içeri dost ile ben kapıda feryad ile
Bin yıl zarı kılar isem üşbu kimdir deyü sormaz
Gönlüm dahi canım dahi elbir etti şol ikisi
Yüzbin Yunus'tan feragat dost yüzünden göz ayırmaz