Allah seni şekv'ederim Tanrı'ya
Halkettiğin kullarını unuttun
Aklın kesmiyordu (da) beslemeye
Bu kadar insanı niçin yarattın
Borçlandın kullara nasip vermeye
Söz verdiniz bir kararda durmaya
Utanman mı bizi süründürmeye
Dertliler göçünün içine kattın
Oğlun kızın olsa acır yüreğin
Yalınızsın yoktur senin durağın
Çark döner dünyada dokuz feleğin
Hokkabazsın her oynadığını uttun
Kulun çektiğini birgün çekemen
Ağlayıp da göz yaşların dökemen
Ekinleri biçip çifti süremen
Tenbel köşesine postunu attın
Eski Allah değil misin de bana
Hasta mısın kim vekil oldu sana
Kısmet veren sensin külli cihana
İzzet'i açlık ile terbiye ettin