Umut ile bak ey dostum yarına
Umudu bir hayal sanma düş sanma
Güvenme hiş servetine varına
Maddiyatsız bu hayatı boş sanma
Girmek ister gönül köşke saraya
Yokluk gelir kıtlık girer araya
Zehir katar tuzu basar yaraya
Her gördüğün yaran sanma eş sanma
Kimisi var malın elden sakınır
Yemeden içmeden ömrü tükenir
Varır gider boğazına tıkanır
Yutmadığın her lokmayı aş sanma
Dert odur ki üstesinden gelinmez
Aramazsan derde çare bulunmaz
Onguni der her gün aynı olunmaz
Yazı da var dört mevsimi kış sanma