Muhabbetle türkü ile saz ile
Gönüllere kazanıp almaya geldik
Sevgiyle kardeşçe bakan göz ile
Dostluğun yolunu bulmaya geldik
Cehaleti yaktık ettik kül duman
Aman dileyenden diledik aman
Erenlere gönül verelim hemen
Pirlerin içinde kalmaya geldik
Kimi insan azmış benlik yozlaşmış
Taş gibi yürekler yanmış közleşmiş
Nefret kin bir olmuş donmuş buzlaşmış
Zalimler dağını delmeye geldik
Kim aramaz insan ehli olanı
Aslı olan söyler mi hiç yalanı
Kimi yakın bilmez gider dolanı
Iraklara yakın olmaya geldik
Onguni çok yattık kuru çullarda
Türkü olduk destan olduk dillerde
Tabanlar eskittik dağlık yollarda
Düzlüğe kökenler salmaya geldik