Bütün toplumların temel direği
Milleti ayakta tutar aile
Böyle imiş tabiatın gereği
Nüfusuma nüfus katar aile
Ailede başlar her şeyin başı
Sevmeyi öğrenir kardeş kardeşi
Birlikte paylaşır ekmeği aşı
Kendi kendisine yeter aile
Boş geçirmez baharını yazını
Düğünlerde çalar tefi sazını
Yetiştirir oğlunu kızını
Toplumun içine atar aile
Kalem alır sayfaları karalar
Cehaleti kapısından aralar
Yaşadığı ananeler töreler
Bizim gözümüzde tüter aile
Yetişsin der çocuğunu okutur
Nakış nakış tarihini dokutur
Çalışıp da alnından ter akıtır
Toprağında başak biter aile
Düşünüyor bugün ile yarını
Geçmişi öğrenir ondan torunu
Tarlasından kaldırdığı ürünü
Götürür pazarda satar aile
Onguni'yim yüce dağları aşam
Anam babam kardeşime ulaşam
Sevgiyle özlemle birlikte yaşam
Bütün yüreklerde yatar aile