Dünyaya geleli gülmedi yüzüm
Kurumadı gitti torbada tuzum
Şaşırdı elimde şu dertli sazım
Çalıp söylemeye bıktım güzel dost
Yüce dağlar gibi duman başımda
Olmayacak şeyler gördüm düşümde
Bülbül yuva yapmış gülün başında
Keklik gibi taşta öttüm güzel dost
Alem yaylalarda yazlanır iken
Güneşten gölgeye gizlenir iken
Biraz sıcak diye sızlanır iken
Yürek yangınıyla tüttüm güzel dost
Kestim sesimi de gıkımız çıkmaz
Çeşmemizin suyu bulanık akmaz
Kimseler gelip de halime bakmaz
Vallahi tükendim bittim güzel dost
Erbabi yem akar inciler gözden
Usandım ardımdan söylenen sözden
Kendi değerini sorarsan bizden
Dünyayı kenara attım güzel dost