Her ne yaptı ise gözü kanıyor
Sözlerimi batan dal sanıyorlar
Bastılar tuzu da canım yanıyor
Yarama bağlanan gül sanıyorlar
Tatlı konuşurum herkesi sevmem
Mazlumu korurum kalbini kırmam
Zalimin zulmüne boynumu eğmem
Baskıdan yılacak kul sanıyorlar
Şaştı ya insanlar yolundan şaştı
Menfaati için dağları aştı
Ağzımın acısı mideme düştü
Yiyip içtiğimi bal sanıyorlar
Kesildi avazım ünüm tıkandı
Gönül sevda ile yundu yıkandı
Gerçek aşıkların nesli tükendi
Yüz yıl önce gibi bol sanıyorlar
Erbabi'yem sevda indi özüme
Arif olan mana versin sözüme
Nazlı yar zülfünden taktı sazıma
Haddeden çekilen tel sanıyorlar