Zürriyetim Adem-i safiyullah
Yerde gökte birsin yaratan Allah
Dinim İslam kitabım Kur'an-ı Kerim
Nar-ı cahimde eyleme sen yerim
Mezhepte mezhebim İmam-ı Azam
Kıl namazı secde etsin hep azan
Ey birader varsa bırakma kazan
Peygamberim iki cihan serveri
Nefsim zalim kendime olur düşman
Dünya kelamı camide konuşman
Dünya için bir mesele danışman
Yalan dünya derler bizi oyalar
Aldatıp hep gözümüzü boyarlar
İletip bir dar kabire koyarlar
Eğninde olan libası soyarlar
Senin ile girmez hiç oğlun kızın
Burda kalır hep koyununla kuzun
Kıl namazı kara olmaz hem yüzün
Burda kalır bütün malın melalin
Sana yarın haram olur helalin
Namahrem olur gelmez yanına
Çünkü ecel pençe vurdu canına
Ecel gelir baş ucuna dikilir
Eğer kametini belin bükülür
Vücudunda cesedin hem sökülür
Burda kalır koyununla hep kuzun
Senle gider ancak beş arşın bezin
Kıl namazı kara olmaz hem yüzün
Nebioğlu söyler Hakk'a kelamı
Muhammed'e verin cümle selamı
Levh-i mahfuzunda yazar hem kalemi
Sen yarattın on sekiz bin alemi
Hazret-i Ademden rivayet eyleyim
Geçen vak'aları size söyleyim
Ne in kalır ne cin ne dev ne peri
Bu dünyada kimseler kalmaz diri
Nuh'un kavmin gark eyledin hem suya
Lut'un kavmin bir gece ettin helak
Emrindedir ins ü cinni hem melek
Çarh eder alemi ol çarh-ı felek
Dinle şimdi bir sözüm var ey peder
Davut oğlu Kaf'tan Kaf'a hükmeder
Tacın tahtın sarayın koymuş gider
Gafil olma ecel peşini güder
Musa kelim İsa nebi geçtiler
Terk edip faniyi anlar göçtüler
Cümleden ala yarattı perveri
Kam nerde iki cihan serveri
Altmış üç yıl yaşayıp burda geçti
Terk edip faniyi uhraya göçtü
Bir emmisi oğlu var idi Ali
İsmi Haydar kendi şüphesiz veli
Nicesinin boynunu bükmüş idi
Nice kal'a kapısını sökmüş idi
Dev demez peri demez hem tutardı
Söker kolların yabana atardı
Mülcem oğlu tarafından ol şehit
Kalmadı faniye ol ali zahit
Alim oğlu Hüseyin'i nittiler
Kerbela'da susuz şehit ettiler
Bu dünyada kimseye olmaz vefa
Siz de olman benim gibi boş kafa