Dolunca dert ile çağlayıp coşar
Durmaz da bendini yıkar gözyaşı
Güzelle çirkine aynıdır işi
Gamzenin üstüne akar gözyaşı
Bazı gün sevinçten eritir dağı
Garibin gözünde her daim buğu
Bellidir geldiği yeri kaynağı
Yürek pınarından çıkar gözyaşı
Kalırsa dünyada insanlık baki
Bellolur dost ile düşmanın yükü
Elinde meyi var sanki bir saki
Zehrini kadehe döker gözyaşı
Fizani ağlarsam gözüm kan olur
Doldurur deryayı adı göl kalır
Gün gelir Azrail canımı alır
Belki de ardımdan akar gözyaşı