Değişti insanlar hayli bu zaman
Vefadan biçare kalanı gördüm
Can alan celladın en son anında
Gözünden yaşını sileni gördüm
Mazlumun feryadı indirir şahı
Fizandan duyulur gelir eyvahı
Yürekten lav gibi püsküren ahı
Yüzyılın sonunda alanı gördüm
Gönül ister dünya neşeyle dolsun
Bir gelen yüz sene tadını alsın
Her çiçek zamanı gelince solsun
Tomurcuk gülleri yolanı gördüm
Kiminin yarası gelir ezelden
Kimi yarasını sarmaz gazelden
Gezerim alemi bıktım güzelden
Zehiri kalbinde yılanı gördüm
Gemiden rüzgarı görüp ayrılan
Kendince yürüyüp sonra doğrulan
Acının içinde balla yoğrulan
Felekten günleri çalanı gördüm
Tarlaya nefretten tohumlar eken
Deveye çöllerde buldurur diken
Birliler elinin altında iken
Kendine papazı bulanı gördüm
Fizani ömrünü harcadın boşa
Bilmeden baharı varmışsın kışa
Akbaba misali çöldeki leşe
Dolanı dolanı geleni gördüm